بررسی و مقایسه حس عمقی مفصل مچ پا در زنان (۲۰ تا ۳۰ ساله) سالم غیرورزشکار، ورزشکار با فعالیت پرشی و ورزشکار بدون فعالیت پرشی

سابقه و هدف: یکی از حس های مهم بدن که انسان را در درک وضعیت(position) و حرکت (motion) اندام یاری می کند، حس عمقی (proprioception) مفصل نام دارد که اهمیت آن در مفصل مچ پا بیش تر از مفاصل دیگر است. تحقیق حاضر به منظور بررسی و مقایسه حس عمقی مفصل مچ پا در زنان غیرورزشکار سالم و زنان ورزشکار با فعالیت پرشی و ورزشکار بدون فعالیت پرشی صورت گرفته است. مواد و روش ها: این مطالعه، یک تحقیق تجربی است که در آن 63 زن سالم با محدوده سنی 30-20 سال در 3 گروه 21 نفری افراد غیرورزشکار، افراد ورزشکار بدون فعالیت پرشی و افراد ورزشکار با فعالیت پرشی مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها به وسیله اندازه گیری حس عمقی توسط دو گونیامتر پدال دار از 4 حرکت مفصل مچ پا جمع آوری گردید. روش آماری مورد استفاده، آزمون غیرپارامتریک کروسکال والس بوده است. یافته ها: بررسی داده ها نشان داد که حداکثر میزان خطای تمام حرکات اندازه گیری شده، در گروه ورزشکاران بدون فعالیت پرشی و حداقل آن در گروه ورزشکاران با فعالیت پرشی می باشد و در افراد سالم غیرورزشکار، این میزان کم تر از ورزشکاران بدون فعالیت پرشی بوده است. هم چنین در بررسی اختلاف میانگین زاویه در بین گروه ها، فقط حرکت دورسی فلکسیون به طور معنی داری در گروه ورزشکاران با فعالیت پرشی کم تر از سایر گروه ها بوده است (024/0= p). نتیجه گیری: در این تحقیق مشخص شد که ورزش های پرشی در تقویت حس عمقی مفصل مچ پا مؤثرند؛ که این تأثیر بیش تر بر روی دقت حرکت دورسی فلکسیون می باشد. لذا پیشنهاد می شود تا برای تقویت این حس، فعالیت های پرشی در برنامه ورزشی افراد گنجانده شود، یا در بازآموزی تعادلی افراد، به این حرکت توجه خاصی معطوف گردد.